Köşe yazarımız Zeki Baştürk kaleme aldığı yazıda;

Gündelik yaşamımızda çokça karşımıza çıkar. Bir kişiden söz ederken , ” Onun iyi bir eğitimi , güçlü bir karakteri var” diyerek övgüler düzeriz.

Salt günlük yaşamda mı kullanırız karakter sözcüğünü? Elbette hayır! Teknolojide, yazın alanında (özellikle roman ve öykülerde) , çizgi filmlerde , felsefede ve siyasal alanda da çokça kullanıldığına tanık oluruz. Roman ya da öykü kahramanlarına da karakter denildiğini biliyoruz. Bir romanı ya da öyküyü beğenmemizin bir nedeni de bir kahramanı kendimizle özdeşleştirmemizdir.

Nedir karakter? Nasıl tanımlanır? Kısaca tanımlamaya çalışayım: Bir bireyin ya da topluluğun kendine özgü olan, onu başkalarından ayıran temel belirtileridir. Onun davranışlarını belirleyen ana özelliktir. Bir kimsenin ya da insan topluluğunun duygulanma biçimidir. Bir davranıştır, bir tutumdur karakter. Daha açık bir anlatımla ayırt edici nitelik, bireyin kendine özgü yapısı, onu başkalarından ayıran tutumdur.

Bir kişi ya da topluluğun öne çıkan özelliklerine karakter denir. Karakteristik özellikler olumlu ya da olumsuz olabilir. Olumlu karaktere sahip olanları beğenir, baş tacı eder ; olumsuz tutum ve davranış
sergileyenleri ( karaktersiz olanları) toplum dışına iteriz. Karaktersizlik, toplum tarafından hoş karşılanmaz. Böyle kişilere iyi gözle bakılmaz.

Karakteri, karakterli olmayı bir alıntıyla daha güzel biçimde anlatmaya çalışayım:

Sınıf, öğrencilerin gürültü patırtısıyla sallanırken sert görünümlü öğretmen kapıda belirir. İçeriye kızgın bir bakış atıp kürsüye geçer. Tebeşirle tahtaya kocaman bir (1) rakamı çizer.

“Bakın, bu kişiliktir. Yaşamda sahip olabileceğiniz en değerli şey..” der

Sonra (1)’in yanına bir (0) koyar; “Bu, başarıdır. Başarılı bir kişilik (1)’i (10) yapar.”

Bir (0) daha koyar. “Bu, beceridir. (10) iken (100) olursunuz”…

Sıfırlar böyle uzayıp gider: Yetenek…disiplin…sevgi… eklenen her yeni (0)‘ın kişiliği 10 kat zenginleştirdiğini anlatır öğretmen.

Sonra eline silgiyi alıp en baştaki (1)’i siler. Geriye bir sürü sıfır kalır, ve der ki “Kişilik olmadan diğerleri bir hiçtir…”

Yaşamda ne denli başarılı, ne denli varsıl olursanız olun zayıf karakterliyseniz siz bir hiçsiniz. Yaşamın her alanında böyle durum ve kişilerle karşılaşabilirsiniz. Sözünüzü tutmak, verdiğiniz sözün attığınız imzanızın arkasında durmak zorundasınız.

Başarılarınız, kariyeriniz, makamlarınız, ününüz ne olursa olsun kişiliğiniz güçlü olsun. Karakteriniz güçlü olsun. Ancak o zaman beğenilir ve sevilirsiniz.
Günümüzde en çok böyle kişilere gereksinim vardır. Hiç olmayın, çok olun.