Köşe yazarımız Zeki Baştürk makalesinde;

Zam yağmuru bitmek tükenmek bilmiyor. Seçimlerde verilen sözler unutuldu. Savurganligin, hesapsızca yapılan harcamaların yükü emekçilerin ve emeklilerin omuzlarına yükleniyor.

Doğalgaza, elektriğe, benzine yapılan zamlar, ulaşıma yansıyor, gıdalara yansıyor, kurslara yansıyor. Hayat pahalılığına neden oluyor, yoksul halkın belini büküyor. Yoksullar, pazardan, marketten eli boş dönüyor, kirasını ödeyemiyor, evlerde tencereler kaynamiyor. Buna karşın halk duyarsız, ilgisiz, kayıtsız.

Muhalefetin sesi çıkmıyor. İktidardaymişlar gibi durumlarından memnunlar. Neredeyse zil takıp oynayacaklar. Sendikalar, dernekler, akademik odalar sessiz. Üniversiteler, sanki bu ülkede değiller.

İktidar, bu muhalefetten memnun ki zamlar yağmur gibi yağıyor. Yağmur duasına çıkan halkın duaları kabul edilmiş sanki. Durmadan yağıyor. Halk da durumundan memnun. Yakınma yok, sızlanma yok. Alışmışlar sabretmeye, şükretmeye.

Masallar, durumu en güzel biçimde anlatır. Masal bu ya!

Padişahın biri halkının vergiye karşı hangi noktadan sonra direneceklerini denemek ister. Bunun için vezirlerini çağırır.

Vezirleri huzura çıkar, saygılı bir biçimde beklerler.

Padişah;

— Köprülere adam koyun, geçenden bir akçe alsınlar! der.

Aradan bir süre geçtikten sonra Padişah vezirlerine sorar:
— Nasıl, halk hayatından memnun mudur? Herhangi bir şikâyet var mı?

Vezirler:
— Hiç bir tepki yok Sultanım!

— İyi o zaman. Köprünün diğer tarafına da bir adam koyun, çıkandan da bir akçe alsın!

Aradan bir süre geçmiş, Padişah tekrar sormuş vezirlerine:
— Var mı halinden şikâyet eden?
— Yok!

Halkının tepkisizliğine kızan Padişah, gürlemiş:
— Köprülerin ortasına da birer adam koyun, gelip geçeni …. yapsın!

Aradan birkaç gün geçmiş, halktan bir tepkinin olmamasına içerleyen Padişah, çağırmış vezirlerini,

—Halkı dinleyelim hele bir, demiş. Gitmişler köye, Padişah sormuş:
— Halinizden memnun musunuz, var mı bir şikâyetiniz?

Ses yok. Padişah tekrar :
—Taş üstünde taş omuz üstünde baş komam! Var mı şikâyeti olan hemen söylesin! Diye gürleyince arkalardan cılız bir ses duyulmuş:

—Padişahım, o köprünün ortasındaki adam var ya!
—Eeee! demiş Padişah bir umutla… Ne olmuş o köprünün ortasındaki adama?

— Aksamları çok kalabalık oluyor, sıra uzuyor, eve geç kalıyoruz, mümkünse bir adam daha koysanız…

VAR MI BU ZAMLARA İTİRAZI OLAN ?
YOK!
PADİŞAHIM ÇOK YAŞA!