‘’Eğitimdir ki bir ulusu özgür, bağımsız , şanlı ve yüce bir toplum halinde yaşatır ya da yoksulluğa ve tutsaklığa sürükler.’’ (K. Atatürk) Yarın ikinci yar yıl başlıyor. Milyonlarca çocuğumuz yollara düşecek. Kimileri henüz gün doğmadan, göz gözü görmezken çıkacak yola; kimileri çamurlu yolları aşarak varacak okula. Kimileri soğuktan titreyerek , kimileri ağzına bir lokma koymadan kavuşacak öğretmenlerine.

Amaç, iyi bir eğitim almak, geleceğini güvence altına almak, ailesine yardımcı olmak ve ülkesine yararlı bir insan olmak. Eğitim, tüm ülkeler için yaşamsal bir sorundur. Bu nedenle bugün üzerinde en çok konuşulan, tartışılan konuların başında gelmektedir. Ülkelerin gelişmişlik düzeyi eğitimle koşut olarak değişir. Bir ulusun varoluş sorunu olarak görülen eğitim, gelecek kuşakların biçimlenmesinde kilit rol oynamaktadır. Bu nedenle eğitim sorunu çözülmeden diğer sorunların hiçbiri çözülemez. Bugün ülkemizin yaşadığı bunalımın temelinde eğitimsizlik yatmaktadır. Okullarımızda bozulan eğitim her alana sıçramıştır.

Bu denli önemli olan eğitim nedir?Ulu önderimizin ünlü özdeyişinde eğitimin önemi çok açık ve net olarak tanımlanmıştır. Yeni bir yoruma ve açıklamaya gereksinim duyulmayacak denli açık ve anlaşılır bir tanımdır bu. Biz gene de konuyu biraz daha açmaya çalışalım. Ülkemizdeki en yaygın tanıma göre eğitim; “Bireyin davranışlarında kendi yaşantısı yoluyla kasıtlı olarak istendik yönde değişiklik oluşturma süreci”dir. Ya da “çocuğu insan haline getiren sanatı” dır. Kişiye bilgi kazandırma, bedensel, zihinsel ve duygusal yeteneklerini geliştirmektir. Yeni yetenekler, yararlı davranışlar kazandırma çalışmalarının tümüdür. Yani eğitim , uzun soluklu, uzun erimli bir süreçtir. Eğitim günübirlik amaçlara hizmet etmez. Bu görüşümü Çinli’lerin ünlü bir atasözü ile pekiştirmek isterim: Bir yıl sonrasını düşünüyorsan tohum ek, Ağaç dik on yıl sonrası ise tasarladığın…

Ama yüz yıl sonrası ise düşündüğün; halkı eğit! Toplumlar sürekli değişim halindedir. Eğitim sistemleri de…